Sana uzak kentlerin birinde, zamanın bir yerinde; seni ve senli günleri anımsattı akşam güneşi; onca zamanın üstüne eskimeyen bir düşüncesin şimdi. İnsan her gün anımsar mı aynı gözleri…
Yeşili severim ama gözlerinin rengini sevdiğim kadar değil, güneşi severim ama gülüşünü sevdiğim kadar değil, ağlamayı severim ama gülmeyi sevdiğim kadar değil, insanları severim ama seni sevdiğim kadar değil.
İşte şu gördüğün deniz başka topraklarında denizi bu gördüğün sevda yalnız benim işte bu yüzden şahlanıyor artık yüreğim bundan sonra korku yok bundan sonra öfke yok bir sen varsın birde ben işte bütün dağlar erir gözümüzün önünde işte sevda gök kubbeye doğru yükselir bütün acılar bitecek sevdiğim biraz senden biraz benden sabret sevdiğim sabret !..
SEVGİLİYE
Yeşili severim ama gözlerinin rengini sevdiğim kadar değil, güneşi severim ama gülüşünü sevdiğim kadar değil, ağlamayı severim ama gülmeyi sevdiğim kadar değil, insanları severim ama seni sevdiğim kadar değil
Bir Umudum Kalsın
Acılarımın içindeki balsın
Ruhumdaki tutunacak dalsın
Bildiğim en güzel masalsın
Bir gülümse acılarım azalsın
Seviyorum demedin
Bari "Sevmiyorum" da deme
Yaşamak için bir nedenim
Beklemek için bir umudum kalsın
